7 maja – 23 czerwca 1764
obrady skonfederowanego sejmu konwokacyjnego, podczas którego podjęto reformatorskie decyzje o utworzeniu Komisji Skarbowych i Wojskowych (koronnych i litewskich), wprowadzeniu zasady większości w głosowaniach w sprawach skarbowych oraz ograniczeniu władzy hetmanów
7 września 1764
dzięki wsparciu Familii i carycy Katarzyny II królem Polski zostaje wybrany Stanisław August Poniatowski
15 marca 1765
otwarcie Szkoły Rycerskiej w Warszawie, jako instytucji państwowej przeznaczonej dla 200 kadetów (korpus kadetów działał do listopada 1794 roku)
21 marca 1765
druk pierwszego numeru gazety „Monitor”
20 marca 1767
konfederacje dysydenckie w Słucku (dyzunici) i Toruniu (protestanci), których efektem jest wkroczenie do Polski 40-tysięcznej armii rosyjskiej
marzec – czerwiec 1767
konfederacje w obronie religii katolickiej i jednocześnie przeciwko Familii i dotychczasowym reformom
maj 1767
w Jędrzejowie zostaje zawiązana konfederacja województwa krakowskiego, jednak mieszczaństwo krakowskie nie jest zainteresowane popieraniem swobód szlacheckich, które najczęściej stoją w sprzeczności z interesem miasta
październik 1767 – marzec 1768
sejm zwany „repninowskim” (od nazwiska ambasadora rosyjskiego Nikołaja Repnina) uchwalił równe prawa dla dysydentów i prawa kardynalne. Obejmowały one wolną elekcję, liberum veto, prawo do wypowiadania posłuszeństwa królowi, unię z Litwą, przywileje Prus Królewskich oraz wyłączne prawo szlachty do piastowania urzędów, posiadania ziemi oraz nieograniczonej władzy nad chłopami